W okresie wakacji zwiedzamy różne zabytkowe kościoły. O ile odwiedzający meczet albo świątynię buddyjską bez dyskusji zdejmują buty, wchodzący do synagogi nakładają na głowę jarmułkę i nie ma mowy o głośnych rozmowach w środku, nasze katolickie świątynie, chociażby Sandomierska Bazylika Katedralna, są nierzadko miejscem gorszących zachowań. Niektórzy przewodnicy i turyści  oburzają się kiedy ktoś zwraca im uwagę na niewłaściwy strój, na złe zachowanie, na przeszkadzanie w nabożeństwach. Stąd kilka przypomnień i rad:

1. Pamiętaj, że kościół jest Domem Bożym w którym mieszka Chrystus pod eucharystyczną postacią (tabernakulum). Świątynia służy przede wszystkim oddawaniu czci Bogu. W tym celu została wzniesiona, a wierni gromadzą się w niej na nabożeństwa oraz na indywidualnej modlitwie. Kościół nie jest muzeum, lecz miejscem, gdzie sztuka ma prowadzić do Boga.

2. Habit nie czyni mnichem, jednak strój mówi wiele o człowieku. Nikt nie idzie na plażę w garniturze lub w szpilkach, ani do pracy w kostiumie kąpielowym. Zanim wejdziesz do środka kościoła zadbaj o odpowiednie ubranie. Szorty, plażowy kostium, odkryte ramiona i plecy są na pewno niestosowne w miejscu świętym.

3. Wyłącz telefon komórkowy, zgaś papierosa, wrzuć do kosza gumę do żucia, powstrzymaj się od konsumpcji napojów, lodów, zapiekanek itd.

4. Nigdy nie zwiedzaj świątyni podczas Mszy św. i innych nabożeństw. Nawet jeśli ich nie ma, zachowaj milczenie, które w tej chwili na pewno będzie złotem. Pamiętaj, że niektórzy chcą się pomodlić i to właśnie oni mają pierwszeństwo. Jeśli świątynia nie dysponuje systemem oprowadzania turystów, przewodnicy powinni wyjaśnić wszystko na zewnątrz.

5. Przyklęknij zawsze przed Najświętszym Sakramentem, nie dotykaj obrazów, świeczników oraz innych elementów wystroju wnętrza. Nie zabieraj niczego na pamiątkę.

6. Pamiętaj, że kościół nie jest odpowiednim miejscem na przesadne okazywanie sobie uczuć, robienie żartów i sesji zdjęciowych, zmianę ubrania, wyrzucanie śmieci, itd.

7. Ważnym elementem kościelnego savoir-vivre’u jest odpowiednie zachowanie wobec osób, które czuwają nad porządkiem w świątyni. Należy respektować ich polecenia i odnosić się do każdego z szacunkiem. Do sióstr zakonnych mówimy „proszę Siostry”, do duchownych „proszę Księdza”, do świeckich „proszę Pani i proszę Pana”.

8. Koszty niezbędnych prac konserwatorskich w kościołach ponoszą głównie miejscowi wierni i duchowni. Twoje wsparcie, choćby symboliczne, będzie zawsze wielką pomocą.

Ks. Tomasz Lis