Po gruntownej renowacji powrócił do Bazyliki katedralnej w Sandomierzu obraz „Wysadzenie zamku sandomierskiego przez Szwedów” autorstwa Karola de Prevot.

Obraz stanowi część serii obrazów z cyklu „Martyrologium Romanum” stanowiących 16 monumentalnych obrazów na płótnie umieszczonych na ścianach bocznych sandomierskiej katedry. Obraz namalował w latach 1708 – 1737 r. włoski malarz Karol de Prevot.

Podjęcie prac związanych z konserwacją było konieczne ze względu na zły stan techniczny obrazu olejnego na płótnie oraz zniszczenia spowodowane nieestetycznie wykonanymi zabiegami renowacyjnymi.

Konserwacja obrazu jest częścią podejmowanych prac konserwatorskich i renowacyjnych mających na celu przywrócenie piękna perły architektury sakralnej, jaką jest Bazylika katedralna w Sandomierzu.

Prace konserwatorskie przeprowadziła pracownia konserwatorska Eweliny i Marcina Gruszczyńskich z Rzeszowa.

- Stan obrazu wymagał gruntownej konserwacji. Najpierw lico obrazu zostało gruntownie oczyszczone z brudu oraz warstw werniksu i retuszy olejnych. Podczas prac konserwatorskich usunięto kruszące się wtórne kity kredowe, uzupełniono ubytki zaprawy i pokryto lico obrazu warstwą werniksu retuszerskiego. Dół obrazu był bardzo mocno przetarty i warstwa malarska zachowała się tam w kilku procentach. Podczas prac konserwatorskich usunięto poprzednie scalenia kolorystyczne obrazu i zostały wykonane nowe. Ubytki warstwy malarskiej scalono kolorystycznie, metodą punktową, nakładając farbę laserunkowo, w kilku warstwach, w charakterze oryginalnego malowidła – wyjaśniała Ewelina Gruszczyńska. – Skonstruowaliśmy także specjalne krosna aluminiowo-drewnaiane, które nie odkształcają się i dają efekt stałego napięcia obrazu. Pozwolą one na to, aby obraz nie ulegał deformacji – dodał Marcin Gruszczyński.

Obraz przedstawia moment wysadzenia zamku sandomierskiego przez Szwedów w 1656 r. Nad rozpadającą się budowlą widać wyrzucone w górę ciała ofiar wybuchu. Na jej tle unosi się w powietrzu szlachcic na białym koniu trzymający w ręku szablę. Motyw ten upamiętnił Henryk Sienkiewicz w Potopie, wkładając w usta pana Zagłoby wypowiedź: „A nas będzie Najświętsza Panna sekundowała, jako pana Bobolę w Sandomierzu, którego prochy na drugą stronę Wisły razem z koniem przerzuciły, a dlatego mu nic. Obejrzał się, gdzie jest, i zaraz na obiad do księdza trafił”.

- Obraz malowany jest sprawnie, swobodnie, wręcz szkicowo. Tylko niektóre fragmenty obrazu, jak scena centralna z widokiem wybuchu, potraktowana jest bardziej studyjnie, a postaci odmalowane z dużą precyzją i dbałością o szczegóły. Przemyślana kompozycja, kolorystyka miejscami mocno zgaszona i ciemna a miejscami żywa i jasna, swobodny sposób malowania wskazują na wysoko wykwalifikowanego autora, takim był zapewne Karol de Prevot – podkreślają konserwatorzy.

Odnowiony obraz można oglądać na ścianie zachodniej nawy północnej Bazyliki katedralnej.

Koszt prac konserwatorskich poniesionych przez parafię katedralną został dofinansowany przez Świętokrzyskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków - Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w Kielcach.

Ks. Tomasz Lis

 - Modliliśmy się w jego intencji z całym Kościołem sandomierskim, pamiętając jednocześnie o tym, co było mu potrzebne w wymiarze doczesnym. Biskupie Wacławie, dzisiaj towarzyszymy ci w drodze do bram Nieba – mówił bp Krzysztof Nitkiewicz.

Główne uroczystości pogrzebowe bp. Wacława Świerzawskiego rozpoczęły się 16 października w kościele seminaryjnym pw. św. Michała Archanioła. O godzinie 8.00 wspólnota seminaryjna wraz z przybyłymi osobami zakonnymi modliła się jutrznią żałobną przy trumnie z ciałem zmarłego bp. Wacława.

Przez całe przedpołudnie mieszkańcy Sandomierza oraz wierni, którzy przybywali na pogrzeb, mieli czas na osobistą modlitwę i pożegnanie z zmarłym emerytowanym pasterzem diecezji sandomierskiej.

O godzinie 11.00 rozpoczęła się liturgia pogrzebowa, po czym wyruszył kondukt żałobny poprzez ulice Starego Miasta ku sandomierskiej katedrze. Co kilkadziesiąt metrów zmieniały się szóstki kapłanów, którzy nieśli na swoich ramionach trumnę z ciałem zmarłego bp. Wacława.

Mszy św. pogrzebowej w bazylice katedralnej przewodniczył abp Stanisław Budzik, metropolita lubelski. We wspólnej modlitwie uczestniczył abp Salvatore Pennacchio, Nuncjusz Apostolski, kilkunastu hierarchów kościoła w Polsce oraz tłumy wiernych przybyłych z całej diecezji wraz z duszpasterzami.

Pośród przybyłych gości obecna była delegacja rządowa, przedstawiciele parlamentarzystów, władz wojewódzkich oraz przedstawiciele władz samorządowych różnego stopnia. Obecne były także delegacje różnych instytucji i organizacji społecznych oraz kościelnych.

W ostatnich latach byliśmy świadkami powolnego, lecz nieodwracalnego odchodzenia ks. bp. Wacława. Wypełniała się jego zapowiedź z dnia święceń i ingresu: „Moim programem, programem biskupa sandomierskiego jest Jezus Chrystus. Ukrzyżowany i zmartwychwstały”. Patrząc na oblicze naznaczone chorobą, na ciało coraz bardziej zdane na innych, wsłuchując się w wypowiadane słowa, które niegdyś układały się w pasjonujące wykłady, artykuły, książki i homilie, a teraz wybrzmiewały coraz krócej i ciszej, obserwując to wszystko nie utraciłem nawet przez chwilę świadomości, że jestem nieudolnym kontynuatorem dzieła bp. Wacława. Modliliśmy się w jego intencji z całym Kościołem sandomierskim, pamiętając jednocześnie o tym, co było mu potrzebne w wymiarze doczesnym. Biskupie Wacławie, dzisiaj towarzyszymy ci w drodze do bram Nieba – mówił bp Krzysztof Nitkiewicz na początku liturgii.

W homilii arcybiskup nominat Grzegorz Ryś, odwołując się do postaci proroka Jonasza wskazał, że jak osoba proroka była znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak osoba i życie bpa Wacława były dla tych, których spotykał znakiem życia według orędzia paschalnego, w które wpisane jest przechodzenie ze śmierci do życia. Podkreślał, że bp Wacław szukając zakorzenienia w Chrystusie musiał dla wielu rzeczy obumrzeć, ale w ten sposób wydał dobry owoc swojego życia i posługiwania.

Słowa duchowej łączności z uczestnikami uroczystości pogrzebowej i wyrazy uznania dla szlachetnej pasterskiej postawy bp. Wacława przekazał w specjalnym przesłaniu papież Franciszek, które przekazał abp Salvatore Pennacchio, Nuncjusz Apostolski w Polsce. - Moja obecność dzisiaj pośród was jest także obecnością papieża Franciszka, który łączy się w bólu po odejściu bp. Wacława. Wyrażam moje kondolencje do całej wspólnoty diecezjalnej, dla arcybiskupa metropolity Stanisława i biskupa ordynariusza Krzysztofa, dla wszystkich kapłanów, sióstr zakonnych, wiernych świeckich oraz rodziny i bliskich bp. Wacława. Modlę się, aby bp Wacław był przyjęty w niebie z koroną i wieńcem chwały za jego trud i posługiwanie pasterskie. Niech jego życie, jako pasterza, będzie dla nas dobrym przykładem – mówił abp Salvatore Pennacchio, Nuncjusz Apostolski w Polsce.

Przesłanie pani premier Beaty Szydło odczytał sekretarz stanu Paweł Szrot, zastępca Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów. W imieniu przedstawicieli władz słowa pożegnania przedstawiła Agata Wojtyszek, Wojewoda Świętokrzyski.

Bardzo osobiste słowa pożegnania wyraziła siostra Marzena Władowska, przełożona generalna sióstr jadwiżanek założonych przez bp. Wacława.

W imieniu kapłanów diecezjalnych słowa pożegnania wygłosił ks. Jerzy Dąbek, wikariusz generalny. - Jako kapłani diecezji sandomierskiej dziękujemy za pasterzowanie i przewodzenie nam w jakże wymagającym czasie nadawania kształtu duchowego i duszpasterskiego diecezji w nowych granicach administracyjnych. Dziękujemy za nieustanne przypominanie nam, czym jest kapłaństwo, gdzie jest jego istota. Dziękujemy za świadectwo umiłowania liturgii i modlitwy indywidualnej, za wspólne kontemplowanie Chrystusa Obecnego. Dziękujemy za błogosławienie nam – w szczególny sposób – znakiem krzyża kreślonym na naszych sercach – mówił ks. J. Dąbek.

Przychodziliśmy do niego po słowo mądre, treściwe i zgodne z prawdą. Przychodziliśmy uczyć się prawdziwej wiary. Uwrażliwiał nas, jako ludzi świeckich, że mamy być apostołami w naszych domach, rodzinach, pracy i w parafii. Braliśmy to sobie do serca, staraliśmy się żyć tak jak nauczał, realizować się w różnych wspólnotach i stowarzyszeniach – mówił w imieniu wiernych świeckich Andrzej Darowski, prezes Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej.

Po zakończeniu Mszy św. pogrzebowej trumnę z ciałem bp. Wacława Świerzawskiego złożono w kryptach katedralnych, miejscu pochówku biskupów sandomierskich.

       Ks. Tomasz Lis

W okresie wakacji zwiedzamy różne zabytkowe kościoły. O ile odwiedzający meczet albo świątynię buddyjską bez dyskusji zdejmują buty, wchodzący do synagogi nakładają na głowę jarmułkę i nie ma mowy o głośnych rozmowach w środku, nasze katolickie świątynie, chociażby Sandomierska Bazylika Katedralna, są nierzadko miejscem gorszących zachowań. Niektórzy przewodnicy i turyści  oburzają się kiedy ktoś zwraca im uwagę na niewłaściwy strój, na złe zachowanie, na przeszkadzanie w nabożeństwach. Stąd kilka przypomnień i rad:

1. Pamiętaj, że kościół jest Domem Bożym w którym mieszka Chrystus pod eucharystyczną postacią (tabernakulum). Świątynia służy przede wszystkim oddawaniu czci Bogu. W tym celu została wzniesiona, a wierni gromadzą się w niej na nabożeństwa oraz na indywidualnej modlitwie. Kościół nie jest muzeum, lecz miejscem, gdzie sztuka ma prowadzić do Boga.

2. Habit nie czyni mnichem, jednak strój mówi wiele o człowieku. Nikt nie idzie na plażę w garniturze lub w szpilkach, ani do pracy w kostiumie kąpielowym. Zanim wejdziesz do środka kościoła zadbaj o odpowiednie ubranie. Szorty, plażowy kostium, odkryte ramiona i plecy są na pewno niestosowne w miejscu świętym.

3. Wyłącz telefon komórkowy, zgaś papierosa, wrzuć do kosza gumę do żucia, powstrzymaj się od konsumpcji napojów, lodów, zapiekanek itd.

4. Nigdy nie zwiedzaj świątyni podczas Mszy św. i innych nabożeństw. Nawet jeśli ich nie ma, zachowaj milczenie, które w tej chwili na pewno będzie złotem. Pamiętaj, że niektórzy chcą się pomodlić i to właśnie oni mają pierwszeństwo. Jeśli świątynia nie dysponuje systemem oprowadzania turystów, przewodnicy powinni wyjaśnić wszystko na zewnątrz.

5. Przyklęknij zawsze przed Najświętszym Sakramentem, nie dotykaj obrazów, świeczników oraz innych elementów wystroju wnętrza. Nie zabieraj niczego na pamiątkę.

6. Pamiętaj, że kościół nie jest odpowiednim miejscem na przesadne okazywanie sobie uczuć, robienie żartów i sesji zdjęciowych, zmianę ubrania, wyrzucanie śmieci, itd.

7. Ważnym elementem kościelnego savoir-vivre’u jest odpowiednie zachowanie wobec osób, które czuwają nad porządkiem w świątyni. Należy respektować ich polecenia i odnosić się do każdego z szacunkiem. Do sióstr zakonnych mówimy „proszę Siostry”, do duchownych „proszę Księdza”, do świeckich „proszę Pani i proszę Pana”.

8. Koszty niezbędnych prac konserwatorskich w kościołach ponoszą głównie miejscowi wierni i duchowni. Twoje wsparcie, choćby symboliczne, będzie zawsze wielką pomocą.

Ks. Tomasz Lis

19 czerwca br. odbyło się podsumowanie i wręczenie nagród laureatom Międzyszkolnego Konkursu Wiedzy o Bazylice Katedralnej w Sandomierzu. Pomysłodawcą konkursu jest Stowarzyszenie Przyjaciół Bazyliki Katedralnej a współorganizatorem I LO CG.

Konkurs składał się z dwóch etapów tj. eliminacji wstępnych polegających na samodzielnym rozwiązaniu w formie pisemnej testu  (zadania otwarte, zamknięte) oraz finale obejmującym wypowiedź ustną utrzymaną w konwencji opowiadającego przewodnika przed komisją konkursową w Bazylice Katedralnej.

Komisja konkursowa w składzie:

Ks. prałat Zygmunt Gil – przewodniczący komisji;

Dariusz Szczygielski – wiceprzewodniczący komisji

Ks. Marek Bednarz – sekretarz komisji;

Ks. Michał Grochowina – członek komisji.

                Konkurs skierowany był do uczniów sandomierskich szkół ponadgimnazjalnych. Do eliminacji wstępnych przystąpiło łącznie 26 uczniów z I Liceum Ogólnokształcącego CG, II Liceum Ogólnokształcącego,  do finału zakwalifikowało się ośmiu uczniów.

Wyniki finału:

Bartłomiej Kielasiński laureat nagrody I stopnia;

Wojciech Drzymalski laureat nagrody II stopnia;

Małgorzata Trznadel laureat nagrody III stopnia;

Aleksandra Drab wyróżnienie;

Katarzyna Stefańska wyróżnienie;

Dominika Mazur wyróżnienie.

Uczniowie zostali nagrodzeni albumami, dyplomami a także nagrodami rzeczowymi oraz uzyskali legitymacje Młodzieżowego Przewodnika z uprawnieniami do obsługi ruchu turystycznego w Bazylice Katedralnej w Sandomierzu.

Dariusz Szczygielski

W pierwszą niedzielę maja (7.05.2017) dzieci klas trzecich przystąpiły w naszej parafii do Pierwszej Komunii Świętej. Przygotowane przez katechizację w szkole i spotkania w parafii z wikariuszem ks. Markiem Bednarzem świadomie i radośnie przyżyły pierwsze pełne uczestnictwo we Mszy św. przyjmując do swoich czystych serc Pana Jezusa w Eucharystii.

Mszę św. sprawował proboszcz ks. Zygmunt Gil, Słowo Boże przepowiadał wikariusz ks. Michał Grochowina a ks. Marek czuwał nad przebiegiem całej uroczystości.

2 maja 2017 r. o godz. 17.30 w naszej bazylice katedralnej została odprawiona Msza św. w intencji Solenizanta ks. Zygmunta Gila, proboszcza parafii katedralnej. W tym roku oprócz koncelebrujących wikariuszy katedralnych ks. Marka Bednarza i ks. Michała Grochowiny w koncelebrze wziął udział Dostojny Gość Ks. Bp Senior Wacław Świerzawski, który przybył do katedry wraz z grupą sióstr św. Jadwigi Królowej Chrystusa Obecnego. Niespodziewana obecność Ks. Bpa Seniora Wacława stała się okazją do nieskrywanej radości i wzruszenia zarówno wśród kapłanów jak i wiernych zgromadzonych na tej uroczystości.

Po Mszy św. na plebanii katedralnej Dostojny Gość wraz z towarzyszącymi siostrami i zgromadzonymi kapłanami wzięli udział w radosnej agapie imieninowej. Ks. Bp Senior Wacław na zakończenie wspólnego świętowania udzielił indywidualnie pasterskiego błogosławieństwa.

Jako katedralna wspólnota parafialna pamiętajmy w naszych modlitwach o Ks. Biskupie Seniorze Wacławie, który w tym roku przeżywa 25. rocznicę przyjęcia sakry biskupiej oraz 90. rocznicę urodzin.

WIELKI   TYDZIEŃ

2017

WIELKI  CZWARTEK

 10.00 – Msza Krzyżma Świętego z poświęceniem olejów

             używanych do sprawowania sakramentów

 17.30 – Msza Wieczerzy Pańskiej  (adoracja do 22.00)

WIELKI PIĄTEK

   9.00 – Liturgia Godzin

 16.45 –  Droga Krzyżowa

 17.30 – Liturgia  Męki Pańskiej  (adoracja do 23.00)

 WIELKA SOBOTA

   9.00 – Liturgia Godzin

 10.00  - 13.00 – co pół godziny poświęcenie pokarmów

 19.00 – Liturgia Wigilii Paschalnej

NIEDZIELA WIELKANOCNA

 6.00 – Rezurekcja z procesją

 9.00,  10.30,  12.00,  17.30 - godziny Mszy św.

 - Wielki Post powinien stać się drogą, po której będziemy szli za Chrystusem, żeby narodzić się ponownie i uratować swoje życie, i świat, w którym żyjemy - mówił bp Krzysztof Nitkiewicz.

Rozpoczynający się czas Wielkiego Postu to okres przygotowania do Świąt Paschalnych. W Środę Popielcową posypujemy nasze głowy popiołem na znak gotowości do rozpoczęcia pokuty i osobistego nawrócenia.

W katedrze sandomierskiej Mszy św. wraz z obrzędem posypania głów popiołem przewodniczył bp Krzysztof Nitkiewicz. Podczas Eucharystii odbył się także katechumenalny obrzęd wybrania czyli wpisania imienia kandydatów do chrztu do specjalnej Księgi Katechumenów. W homilii bp K. Nitkiewicz mówił o znaczeniu posypania głów popiołem. Zauważył, że obrzędy liturgiczne nie mogą być pustymi gestami. Dlatego podejście do kapłana posypującego popiołem powinno być zewnętrznym wyrazem wkroczenia na drogę nawrócenia. Wielki Post stanie się w ten sposób duchową wędrówką prowadzącą ku Bogu i ludziom, mającą na celu odbudowanie życia wewnętrznego i zewnętrznych relacji. Kaznodzieja podkreślił, że wobec wszechobecnego zła, które dotyka każdego, jest to konieczne. - Coraz bardziej oddalamy się od Bożego projektu, jaki miał Stwórca powołując do istnienia pierwszych ludzi. Brakuje nam niewinności dziecka Bożego narodzonego w dniu chrztu. Czyż barbarzyński spektakl teatralny „Klątwa” wystawiany w Warszawie, jego twórcy i obrońcy, nie są obrazem stanu ducha wielu współczesnych Polaków? Czy nie stanowi to kwintesencji człowieczeństwa uformowanego daleko od Boga i od uniwersalnych wartości? Dobrze, że protestujemy, że modlimy się za bluźnierców i powtarzamy za św. Pawłem „w imię Chrystusa prosimy: pojednajcie się z Bogiem”. Nie możemy jednak czuć się ani lepsi, ani bezpieczni. Pomimo przynależności do Kościoła, praktyk religijnych, odwoływania się do tradycji chrześcijańskiej, pozostajemy kruchymi ludźmi podatnymi na zło. A ono jest jak rdza, która najpierw pokrywa powierzchnię, żeby następnie wgryzać się coraz głębiej, aż zniszczy wszystko. O ile proch jest symbolem obumieraniem ludzkiego ciała i przemijania, grzech może być synonimem totalnej zagłady, gdyż niszczy wszystko w wymiarze doczesnym i wiecznym. Często niestety o tym zapominamy – mówił bp K. Nitkiewicz. - Wielki Post jest ratunkiem dla nas wszystkich. Jak mówi św. Efrem: on oczyszcza ale nie niszczy. Stanowi okazję do wykarczowania przynajmniej w części zła, które nosimy w sercu i przyjęcia do niego Bożej łaski. To bardzo długa i żmudna droga, wymagająca najpierw wejścia niejako w samych siebie, aby w świetle Słowa Bożego zrozumieć jacy jesteśmy. A potem trzeba dążyć konsekwentnie do zmiany sposobu myślenia i działania. To praca na całe życie. W tej wędrówce pomocne są post, modlitwa i jałmużna, które dyscyplinując ducha i ciało, pomagają żyć w posłuszeństwie woli Bożej – wskazywał hierarcha. - Ta droga może się dłużyć, może wydawać się mało efektywna. Tym bardziej, że tempo życia stale przyśpiesza, a my chcemy mieć wszystko natychmiast i bez większego trudu. Dlatego Wielki Post kieruje nasze spojrzenie ku Chrystusowi cierpliwie i z miłością dźwigającemu krzyż. Chrystusowi, który się słania, potyka, ale nie ustaje. Droga prowadząca do miejsca egzekucji wydaje się nie mieć końca, podobnie jak agonia w niewyobrażalnych cierpieniach na szczycie Golgoty. On jednak pragnie objąć swoją ofiarą ludzi wszystkich czasów, aby wyrwać nas z mocy zła i ocalić przed śmiercią wieczną – wyjaśniał biskup ordynariusz. - Wielki Post powinien stać się drogą po której będziemy szli za Chrystusem, żeby narodzić się ponownie i uratować swoje życie i świat w którym żyjemy. Mamy przecież zgodnie z nauczaniem św. Pawła "spełniać w imieniu Pana Jezusa, jakby posłannictwo samego Boga". To wymaga czujności i podjęcia walki z własną słabością oraz z diabłem, który ją wykorzystuje. Jesteśmy grzesznikami ale dzięki Bożemu miłosierdziu możemy wspinać się na wyżyny człowieczeństwa i u kresu ziemskiej wędrówki zastukać do bram nieba – podsumował bp K. Nitkiewicz.

Po homilii odbył się obrzęd wybrania czyli wpisania imienia dwóch osób dorosłych kandydatów do chrztu do Księgi Katechumenów. Podczas obrzędu biskup na podstawie świadectwa rodziców chrzestnych i katechistów, ogłosił akt wybrania spośród grona katechumenów dwóch kandydatów, które własnoręcznie wpisały swoje imię do Księgi Katechumenów.

Nowi katechumeni to Emila i Maksymilian. Osoby te w najbliższą Wigilię Paschalną przyjmą sakramenty Chrztu, Bierzmowania i Eucharystii.

Następnie odbył się obrzęd posypania głów popiołem na znak rozpoczęcia czasu osobistego nawrócenia i pokuty.

Ks. Tomasz Lis

[za GOŚĆ.PL.Sandomierski]

Zapytanie ofertowe na opracowanie studium wykonalności projektu "Konserwacja wnętrz korpsusu nawowego perły wczesnogotyckiej architektury sakralnej - Bazyliki Katedralnej w Sandomierzu"

W dniu 21 stycznia 2017 roku, na plebanii parafii katedralnej odbyło się spotkanie bożonarodzeniowe członków Stowarzyszenia Przyjaciół Sandomierskiej Bazyliki Katedralnej. Spotkanie zaszczycił swoją obecnością Ksiądz Biskup Krzysztof Nitkiewicz. Po połamaniu się opłatkiem i złożeniu życzeń uczestnicy, korzystając z sugestii Ksiedza Biskupa, omówili projekt działania Stowarzyszenia na przyszłość, w tym włączenie się w działalność kulturalno-edukacyjną w bazylice katedralnej na rzecz osób wykluczonych.  Postanowiono w bliskim okresie czasu zwołać zebranie robocze celem przygotowania konkretnych projektów działania.

Spotkanie upłynęło w miłej rodzinnej atmosferze.